1-2. Bundan sonra Taberiye gölünün kenarýnda Ýsa öðrencilerine yine göründü. Bu da þöyle oldu: Simun Petrus, Ýkiz (n) diye anýlan Tomas, Celile'nýn Kana köyünden Natanyel, Zebedi'nin oðullarý ve Ýsa'nýn öðrencilerinden iki kiþi daha birlikte bulunuyorlardý. 3. Simun Petrus ötekilere, "Ben balýk tutmaya gidiyorum" dedi.
Onlar, "Biz de seninle geliyoruz" dediler.
Dýþarý çýkýp kayýða bindiler. Ama o gece bir þey tutamadýlar. 4. Sabah olurken Ýsa kýyýda duruyordu. Ne var ki öðrenciler, O'nun Ýsa olduðunu anlamadýlar. 5. Ýsa, "Çocuklar, balýðýnýz yok mu?" diye sordu.
"Yok" cevabýný verdiler.
6. Ýsa, "Aðý kayýðýn sað yanýna atýn, tutarsýnýz" dedi.
Bunun üzerine aðý attýlar. O kadar çok balýk tuttular ki, artýk aðý çekemez olmuþlardý. 7. Ýsa'nýn sevdiði öðrenci, Petrus'a, "Bu Rab'dir!" dedi.
Simun Petrus O'nun Rab olduðunu iþitince üzerinden çýkarmýþ olduðu üstlüðü giyip göle atladý. 8. Öbür öðrenciler balýk dolu aðý çekerek kayýkla geldiler. Çünkü karadan ancak iki yüz arþýn* kadar uzaktaydýlar. 9. Karaya çýkýnca orada yanan bir kömür ateþi, ateþin üzerinde balýk ve ekmek gördüler.
10. Ýsa onlara, "ßimdi tuttuðunuz balýklardan getirin" dedi.
11. Simun Petrus kayýða atladý ve tam yüz elli üç iri balýkla yüklü aðý karaya çekti. Bu kadar çok balýk olduðu halde að yýrtýlmamýþtý. 12. Ýsa onlara, "Gelin, yemek yiyin" dedi.
Öðrencilerden hiçbiri O'na, "Sen kimsin?" diye sormaya cesaret edemedi. Çünkü O'nun Rab olduðunu biliyorlardý. 13. Ýsa gidip ekmeði aldý, onlara verdi. Ayný þekilde balýklarý da verdi. 14. Ýþte bu, Ýsa'nýn ölümden dirildikten sonra öðrencilere üçüncü görünüþüydü.
15. Yemekten sonra Ýsa, Simun Petrus'a, "Yuhanna oðlu Simun, beni bunlardan daha çok seviyor musun?" diye sordu.
Petrus, "Evet, Rab" dedi, "seni sevdiðimi bilirsin."
Ýsa ona, "Kuzularýmý otlat" dedi. 16. Ýkinci kez yine ona, "Yuhanna oðlu Simun, beni seviyor musun?" diye sordu.
O da, "Evet, Rab, seni sevdiðimi bilirsin" dedi.
Ýsa ona, "Koyunlarýmý güt" dedi. 17. Üçüncü kez ona, "Yuhanna oðlu Simun, beni seviyor musun?" diye sordu.
Petrus kendisine üçüncü kez, "Beni seviyor musun?" diye sormasýna üzüldü. "Rab, sen her þeyi bilirsin, seni sevdiðimi de bilirsin" dedi.
Ýsa ona, "Koyunlarýmý otlat" dedi. 18. "Sana doðrusunu söyleyeyim, gençliðinde kendi kuþaðýný kendin baðlar, istediðin yere giderdin. Ama yaþlanýnca ellerini uzatacaksýn, baþkasý seni baðlayacak ve istemediðin yere götürecek." 19. Bunu, Tanrý'yý ne tür bir ölümle yücelteceðini belirtmek için söyledi. Sonra ona, "Ardýmdan gel" dedi.
20. Petrus arkasýna döndü, Ýsa'nýn sevdiði öðrencinin kendilerini izlediðini gördü. Bu öðrenci, akþam yemeðinde Ýsa'nýn göðsüne yaslanan ve, "Rab, seni ele verecek olan kimdir?" diye soran öðrencidir. 21. Petrus onu görünce Ýsa'ya, "Rab, ya bu ne olacak?" diye sordu.
22. Ýsa ona, "Ben gelinceye dek onun yaþamasýný istiyorsam, bundan sana ne?" dedi. "Sen ardýmdan gel!"
23. Böylece kardeþler arasýnda o öðrencinin ölmeyeceðine dair bir söylenti çýktý. Ama Ýsa Petrus'a, "O ölmeyecek" dememiþti. Sadece, "Ben gelinceye dek onun yaþamasýný istiyorsam, bundan sana ne?" demiþti.
24. Bütün bunlara tanýklýk eden ve bunlarý yazan öðrenci budur. Onun tanýklýðýnýn doðru olduðunu biliyoruz.
25. Ýsa'nýn yaptýðý daha baþka birçok þey vardýr. Eðer bunlar tek tek yazýlsaydý, yazýlan kitaplar dünyaya bile sýðmazdý sanýrým.